maandag 18 juni 2012

Onthechting

Mensen zijn bijzondere wezens.
Ongemerkt hechten we ons aan bepaalde mensen, materie of omstandigheden. Hiervan zijn we ons vaak niet van bewust, tot dat er een moment komt dat we iets los moeten laten.
Momenteel bevind ik me in een fase waarin veel aan het veranderen is. 
Is dit de invloed van het transformatieproces van 2012? Ik weet het niet, maar er is veel beweging. Bijzonder om te merken bij mezelf is dat er dan altijd weer een stuk in mij is die een bepaalde situatie wil vasthouden. Ik wil niet dat het verandert. 

Waarom is dit zo?
Een bestaande situatie is vertrouwd, is veilig. Ik weet niet wat de nieuwe situatie mij gaat brengen. Angst ligt hieraan te grondslag.

Terwijl ik als geen ander weet dat verandering altijd weer nieuwe groeikansen biedt. In een tuin gaat soms een plant ook weleens onverwachts dood zonder aantoonbare reden. Dit biedt altijd weer de kans om daar een nieuwe plant te planten en deze liefdevol te verzorgen.

Ondergesneeuwde tuin in de winter
Voor mij voelt deze periode van onthechting aan als een tuin in de winter, alles lijkt dood en is ondergesneeuwd en geeft meer vreugde. Het verlangen naar een bloeiende tuin die geurt en kleurt waarin geoogst kan worden is groot. Terwijl ik weet en voel dat als de sneeuw, of in dit geval de emotie verdwenen is, alles weer tot groei en bloei komt. De nieuwe situatie zal opnieuw vreugde schenken en kansen bieden.
In de tussentijd is het een oefening in loslaten en vertrouwen hebben dat het echt weer mooi wordt. 


Pioenroos uit eigen tuin (Paeonia Coral charm)

Net als de pioenrozen ieder jaar weer opkomen, zal ook dit keer het leven weer een prachtige verrassing bieden waar ik weer helemaal gelukkig van wordt. Ik heb er alle vertrouwen in. Jij ook?